head-watchonglap
วันที่ 20 มีนาคม 2023 8:46 PM
ยินดีต้อนรับเข้าสู่เว็บไซต์ โรงเรียนวัดช่องลาภ(โชคลาภประชาพัฒนา)
โรงเรียนวัดช่องลาภ(โชคลาภประชาพัฒนา)

เขาชื่อหมอกานต์เขาเป็นคนดี

  • 0 ตอบ
  • 817 อ่าน
เขาชื่อหมอกานต์เขาเป็นคนดี
« เมื่อ: ธันวาคม 07, 2020, 03:05:04 PM »
เขาชื่อหมอกานต์เขาเป็นคนดี

26 พฤศจิกายน 2563
อาชีพหมอเป็นอาชีพที่คนยกย่องและเป็นอาชีพที่มีเกียรติในสังคม คนที่จบการศึกษาแพทย์คือคนเรียนเก่งสมองเลิศมีโอกาสที่จะสร้างเงินทองมากมายจากอาชีพนี้ แต่ในความเป็นจริงภาพของการเป็นหมอไม่ได้สวยงามเหมือนที่สังคมมอง หมอที่เรียนจบใหม่ๆถ้าไม่ใช่คนที่มีพื้นฐานครอบครัวที่ร่ำรวยหรือพ่อแม่มีเส้นสายแล้ว มีโอกาสที่จะถูกส่งไปประจำอยู่ในโรงพยาบาลในต่างจังหวัดที่ห่างไกลและไม่มีความสะดวกสบาย หายากมากที่จะมีหมอที่มีอุดมการณ์สมัครใจที่จะไปประจำอยู่ในโรงพยาบาลในชนบทหนึ่งในนั้นก็คือหมอกานต์

ในงานแต่งงานของหมอกานต์กับหฤทัย ทั้งสองรักกันและตกลงที่จะแต่งงานกันแม้จะคบหากันได้ไม่ถึงปี หมอกานต์เป็นแพทย์จบใหม่ที่มาจากครอบครัวยากจนแต่หฤทัยก็รักเขา ในงานแต่งงานของทั้งสอง โตมรหนุ่มสังคมคนรักเก่าของหฤทัยได้มาร่วมงานด้วย โตมรยังรักหฤทัยอยู่เขาขอเต้นรำกับหฤทัยพร้อมกับแสดงความยินดีกับเธอแต่ในใจของเขาอิจฉาหมอกานต์ที่เอาชนะใจหฤทัยได้ แต่เขาก็บอกกับเธอว่าเขายังหวังว่าสักวันเธอจะกลับมาหาเขา

หลังงานแต่งงานหมอกานต์พาหฤทัยเดินทางไปที่อำเภอหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลกที่หมอกานต์ได้รับการบรรจุเข้าทำงานในโรงพยาบาลที่อำเภอนี้ รถโดยสารพาหมอกานต์และหฤทัยวิ่งมาบนถนนดินอย่างทุลักทุเลจนมาถึงตัวอำเภอ นายอำเภอและปลัดอำเภอออกมาต้อนรับ     

หมอกานต์เป็นหมอคนแรกที่มาประจำที่อำเภอนี้ นายอำเภอพาคนทั้งสองมาที่บ้านพักที่อยู่ริมแม่น้ำ บ้านพักของหมอกานต์ปลูกยกพื้นสูงเพราะที่นี่น้ำท่วมสูงในหน้าน้ำ ตามีภารโรงให้ลูกสาวมาคอยช่วยงานหฤทัยที่บ้านพัก วันรุ่งขึ้นมีคนหามคนถูกงูกัดมาที่บ้านพัก หฤทัยรีบวิ่งไปตามหมอกานต์แต่หมอกานต์กลับมาที่บ้านก่อน แต่คนไข้เสียชีวิตชาวบ้านต่อว่าหมอที่ไม่สามารถรักษาคนไข้ได้ คนที่นี่เชื่อหมอแผนโบราณมากกว่าหมอสมัยใหมา และที่นี่งูชุมคนถูกงูกัดตายบ่อยๆ ชีวิตคนที่นี่น่าสงสารมาก หฤทัยเขียนจดหมายไปหาแม่ที่กรุงเทพฯ

 หฤทัยเริ่มทำสวนครัวเพราะไม่อยากอยู่ว่างๆ แต่ละวันหมอมีงานมาก หฤทัยอยากออกไปทำงานแต่หมออยากให้อยู่บ้านมากกว่าและที่นี่ไม่มีงานที่เหมาะกับเธอ เมื่ออยู่ไปนานขึ้นหฤทัยเริ่มอึดอัดและมีทุกข์จึงเริ่มระหองระแหงกับหมอกานต์ หฤทัยบอกหมอว่าจะกลับกรุงเทพฯ หฤทัยถามหมอว่าถ้าเธอไม่กลับมาหมอจะไปมาตามเธอไหม แต่หมอกานต์บอกว่าทิ้งคนไข้ไปไม่ได้ เมื่อหฤทัยจากไปกรุงเทพฯ หมอกานต์เริ่มมีปัญหากับนายอำเภอหมอกานต์พบว่านายอำเภอคอรัปชั่น หฤทัยยังไม่อยากกลับไปอยากจะเที่ยวอยู่กรุงเทพฯสักพัก เมื่อโตมรทราบว่าหฤทัยกลับมากรุงเทพฯ โตมรก็มาชวนหฤทัยไปเที่ยวทะเล หฤทัยบอกโตมรว่าจะรีบกลับบ้านนอก ทำให้โตมรหงุดหงิดและขับรถกลับด้วยความเร็ว ในที่สุดก็เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำระหว่างทาง

หมอกานต์รอหฤทัยอยู่ที่บ้านด้วยความเหงาและเป็นห่วง ผู้หมวดแวะมาเยี่ยมหมอชวนหมอไปกินเหล้าที่บ้านนายย้ง ขณะที่หมอไม่อยู่บ้าน มีโทรเลขมาถึงหมอแจ้งข่าวหฤทัยประสบอบัติเหตุ ขณะที่หมอพายเรือไปกับผู้หมวด ผู้หมวดเตือนหมอให้ระวังตัวเพราะนายอำเภอไม่ชอบหน้าหมอ นายอำเภอเคยมาขอสำลีจากหมอไปทำเบาะรถให้น้องชายแต่หมอไม่ให้ หมอพายเรือพาผู้หมวดที่เริ่มเมาผ่านมาที่บ่อนของนายอำเภอขณะนั้นเกิดเหตุทำร้ายกันระหว่างคนเล่นพนันกับเจ้ามือ ผู้หมวดแนะนำหมอว่าอย่าไปขวางการโกงกินของใครถ้ายังไงก็ให้ตามน้ำไป

ขณะที่หมอพายเรือมาถึงบ้าน คนชื่อเชิดพาคนเจ็บที่เป็นญาตินายอำเภอที่ถูกแทงที่บ่อนมาให้หมอรักษา แต่หมอกานต์ดูอาการแล้วบอกว่าไม่มีทางรักษาเพราะเครื่องมือไม่พร้อม หมอบอกให้รีบพาคนเจ็บมาโรงพยาบาลสร้างความแค้นให้กับนายเชิด หมอกานต์เห็นโทรเลขจากแม่ของหฤทัยทราบเรื่องอุบัติเหตุ หมอจึงรีบเดินทางมากรุงเทพฯเพื่อไปเยี่ยมหฤทัยแต่สมองของหฤทัยได้รับความกระทบกระเทือนมากเธอจึงจำหมอกานต์ไม่ได้

ขณะที่หมอกานต์อยู่ที่กรุงเทพฯ นายอำเภอรู้ว่าหมอกานต์ไม่รับรักษาญาติของเขาที่ถูกแทงและไม่ไว้ใจเกรงว่าหมอกานต์จะเปิดเผยเรื่องบ่อนของตน นายอำเภอจึงสั่งให้นายเชิดเก็บหมอกานต์ หมอกานต์พบเพื่อนเก่าที่กรุงเทพฯจึงไปกินเหล้าจนเมากัน รุ่งเช้าโตมรมาหาหมอกานต์ที่ห้องและบอกหมอกานต์ว่าตนก็รักหฤทัยหมอเป็นต้นเหตุที่ทำให้หฤทัยต้องลำบากและหนีกลับมาอยู่กรุงเทพฯ หมอกานต์บอกโตมรว่าอย่ามายุ่งกับหฤทัย

ต่อมาโตมรมาขอให้อาของเขาช่วยให้หมอกานต์ได้ทุนไปเรียนเมืองนอกเพื่อจะได้ไปให้ห่างจากหฤทัย หมอกานต์กลับมาถึงพิษณุโลกผู้หมวดมาเยี่ยมหมอและเตือนหมอให้ระวังนายอำเภอเพราะนายอำเภอมีอิทธิพลมาก มีโทรเลขมาบอกหมอว่าหฤทัยฟื้นแล้วหมอจึงรีบมากรุงเทพอีกครั้ง หฤทัยยังฟื้นความจำไม่ได้บอกว่าบ้านของเธออยู่ริมแม่น้ำและมีหมอด้วยเมื่อมาถึงบ้านหฤทัยไม่ยอมลงจากรถโตมรจึงพาหฤทัยไปขับรถเล่นและพาไปพักผ่อนที่บ้านของเขาแล้วโตมรก็พาหฤทัยกลับมาส่งที่บ้าน

เมื่อหมอกานต์มาถึงกรุงเทพฯ จึงขึ้นมาหาหฤทัยบนห้องนอน หฤทัยจำหมอกานต์ไม่ได้แต่จำโตมรได้ หมอกานต์เกิดโทษะจึงปลุกปล้ำหฤทัยในที่สุดหฤทัยก็จำหมอกานต์ได้ หฤทัยอยากให้หมอไปเรียนต่อที่เมืองนอกแต่หมอกานต์ยังไม่ได้ตัดสินใจ และรับปากกับหฤทัยว่าอีกสองวันจะกลับมาหาหฤทัย เมื่อหมอกานต์กลับมาถึงพิษณุโลกผู้หมวดได้บอกหมอกานต์ว่านายอำเภอถูกสอบสวนและถูกจับไปเข้าคุกแล้วและนายอำเภอน่าจะแค้นหมอกานต์ที่ไปกรุงเทพฯบ่อยๆคงเป็นคนไปแจ้งต่อเบื้องบนทำให้เขาถูกจับ

ขณะที่หมอกานต์กำลังเดินลงบันไดไปที่ท่าน้ำเพื่อลงเรือที่ตามีมารอรับไปบ้านท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก ชายสองคนที่ซุ่มอยู่ใก้ลๆ ก็ลั่นกระสุนหลายนัดเข้าร่างของหมอกานต์ หมอกานต์ล้มลงที่ท่าน้ำเสียชีวิต ตามีเข้าไปพยุงร่างหมอและร้องไห้ มีชาวบ้านมามุงดูอยู่หลายคนตามีร้องบอกชาวบ้านว่าเขาชื่อหมอกานต์เขาเป็นคนดี

ภาพยนตร์เรื่องเขาชื่อกานต์สร้างจากนวนิยายเรื่องเขาชื่อกานต์ของสุวรรณี สุคนธา เมื่อปี 2516 นำแสดงโดยสรพงษ์ ชาตรี เป็นหมอกานต์ นัยนา ชีวานันท์เป็นหฤทัย และภิญโญ ทองเจือเป็นโตมร เป็นภาพยนตร์ที่สะท้อนสังคมชนบทในสมัยนั้นที่ขาดแคลนระบบการแพทย์และสาธารณสุขชาวบ้านยังใช้การรักษากันตามสภาพและอาศัยหมอแผนโบราณ ในขณะที่หมอหนุ่มคนหนึ่งที่มีอุดมการณ์อุทิศตัวเพื่อการทำงานรักษาชาวบ้านจนทำให้ชีวิตครอบครัวต้องสั่นคลอน ขณะเดียวกันก็ต้องไปขัดแย้งกับข้าราชการท้องถิ่นที่ฉ้อฉลและมีอิทธิพลจนทำให้หมอต้องจบชีวิตลงโดยฝีมือลูกน้องของข้าราชการชั่วคนนั้น




โรงเรียนวัดช่องลาภ