อุทยานแห่งชาติสิรินาถ

อุทยานแห่งชาติสิรินาถ

วันนี้ขอนำเที่ยวสักวัน มาเที่ยวหาดนางในที่ภูเก็ตกัน ไปดูสวนสนที่มีบรรยากาศอันร่มรื่นสงบ เป็นที่สำหรับพักผ่อนได้เป็นอย่างดี หาดยางในบริเวณชายฝั่งจะมีแนวปะการังขนาดใหญ่ เป็นแหล่งอาหารของสัตว์น้ำอย่างอุดมสมบูรณ์ มีสัตว์น้ำนานาพันธุ์ โดยเฉพาะเต่าทะเลจะขึ้นมาออกไข่ที่หาดนี้ ซึ่งพ่อค้าแม่ค้าทั้งหลายก็จะนำมาขายกันอยู่บริเวณนี้เช่นกัน แต่ปัจจุบันเริ่มหายากเนื่องจากถูกรบกวนเต่าจึงไม่ขึ้นมาไข่ให้เห็นอีกแล้ว

สำหรับบริเวณนี้จะมีชายหาดให้เห็นมากมาย เช่น หาดไม้ขาว เมื่อออกจากเมืองภูเก็ตไปตามถนนเทพกระษัตรี ก่อนถึงทางแยกที่จะไปสนามบิน ซ้ายมือจะเป็นเส้นทางไปหาดไม้ขาว ห่างออกไปสัก 3.5 ก.ม. สมัยก่อนเป็นหาดที่มีจั๊กจั่นทะเลแยะมาก แต่ปัจจุบันหายไปไม่มีให้เห็นอีกเลย หาดทรายแก้ว เป็นหาดทรายขาวยาวขนานกับสวนสน อยู่เลยหาดไม้ขาวไปทางสะพานสารสิน ส่วนหาดป่าชายเลน อยู่บริเวณท่าฉัตรไชยมีเนื้อที่บริเวณกว้างประมาณ 800 ไร่ มีไม้ยืนต้นที่พบมากได้แก่ ไม้โกงกางที่มีลักษณะใบเล็ก ๆ โปร่งแดง แสมดำ เล็บมือนาง และไม้ประเภทไม้เถาอีกจำนวนหนึ่ง มีพวกสัตว์ป่าชายเลนอีกหลายชนิด มีการทำทางเดินไว้เพื่อให้ศึกษาธรรมชาติได้โดยสะดวก หาดในทอน มีทางเลี้ยวให้เห็นที่หลัก ก.ม.ที่ 21-22 ก่อนถึงทางแยกเข้าบ้านสาคู ให้เลี้ยงซ้ายไปประมาณ 3 ก.ม. ก็ถึง ที่นี่เป็นเวิ้งอ่าวที่มีความงามแปลกตา โดยเฉพาะส่วนโค้ง เป็นอ่าวที่พวกฃาวปะมงใช้เป็นที่กำบังคลื่นลมได้เป็นอย่างดี ทั้งหมดนี้เป็นแหล่งธรรมชาติที่อยู่ในอุทยานแห่งชาติสิรินาถ ซึ่งได้รับการประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อ วันที่ 13 กรกฎาคม 2524 และมีพื้นที่ห่างฝั่งไปอีกประมาณ 5 ก.ม. ซึ่งจะครอบคลุมบริเวณที่เป็นป่าสน ป่าเขารวก หาดยางใน หาดในทอน หาดไม้ขาว ซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบของเทศบาลตำบลสาคู และตำบลเชิงทะเล อ. ถลาง จ.ภูเก็ต รวมพื้นที่ของอุทยานประมาณ 56,250 ไร่ มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า อุทยานแห่งชาติหาดยางใน

ต่อมาเมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2536 ซึ่งเป็นปีที่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิตย์มีพระชนมายุครบ 60 พรรษา คณะรัฐมนตรีมีมติให้กรมป่าไม้ผนวกพื้นที่ราชพัศดุบริเวณท่าฉัตรไชย อ.ถลาง รวมเป็นพื้นที่ของอุทยานด้วย และได้ทรงเปลี่ยนชื่ออุทยานแห่งชาตินี้ว่า สิรินาถ

อุทยานสิรินาถมีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นน้ำประมาณ 76 ส่วน และพื้นที่ที่เป็นพื้นดินประมาณ 24 ส่วน ป่าในอุทยานแห่งชาตินี้มีเพียง 3 อย่างได้แก่ ป่าชายหาด ป่าชายเลน และป่าดงดิบ ซึ่งอยู่บริเวณเขาใสครู และเขาม่วง

ป่าชายหาด มีลักษณะเป็นป่าโปร่งกระจายอยู่ทั่วไปตามแนวชายหาด มีพื้นที่ประมาณ 2 ตารางก.ม. เป็นที่อาศัยของสัตว์เล็ก สัตว์น้อย เช่น กระแต นกกางเขน นกเอี้ยง นกแซงแซว นกเขา และนกเล็กอื่น ๆ ที่สำคัญเป็นที่อาศัยของจักจั่นทะเลที่เคยหายไป ส่วนพันธุ์ไม้หลักก็มี สนทะเล ดพทะเล หูกวาง จิกเล เสม็ด กระทิง หว้า มะนาวผี สนทราย และผักบุ่งทะเล

ป่าชายเลน เป็นป่าไม้ผลัดใบ พบบริเวณที่มีน้ำจืดหรือบริเวณที่น้ำทะเลท่วมไม่ถึง มีสัตว์อาศัยอยู่ไม่มาก เช่น ลิงแสม นกนางนวล นกคอสั้น นกกินเปรี้ยว นกปากแอ่น นกอีกก๋อยเล็ก นกกวัก นกอัญชัญอกเทา เป็นต้น นอกนั้นก็พบสัตว์ประเภทเลื้อยคลาน เช่นงูอยู่บ้าง ได้แก่ งูกะปะ งูพังกา ส่วนปลาก็มีปลาเก๋า ปลากะบอก ปลาดุกทะเล ปลาจวก ปลาตีน เป็นต้น ส่วนสัตว์น้ำอื่น ๆ ก็มีเช่น กุ้ง หอย ปูตามธรรมชาติ ธรรมชาติของป่าชายเลนจะทำให้พื้นที่งอกออกมา ดังนั้นพื้นที่ของเกาะภูเก็ดจะงอกออกหรือเพิ่มขึ้นทุกปี สำหรับพันธุ์ไม้ก็จะเป็นพันธุ์ไม้ที่ได้กล่าวแล้วข้างต้น บริเวณหาดทราบยาวประมาณ 13 ก.ม. มีความงดงามมาก ถ้าเรายืนอยู่บนหาดทรายซึ่งเป็นสีขาว จะเห็นพืนน้ำทะเลสีน้ำเงินที่ตัดกันได้ชัดเจน หากเรากลับหลังหันก็จะเห็นป่าสน และป่าไม้ชายเลนที่เป็นภาพต่างที่งดงามแปลกตาเป็นอย่างมาก และหาชมได้ยากยิ่ง

สำหรับที่พักก็แสนสบาย และราคาไม่แพง มีอาหารเช้าให้ด้วย แต่ออกไปหากินที่ตลาดน่าจะดีกว่า เพราะอยู่หลายวันอาหารซ้ำ ๆ กันทุกวัน หากินในตลาดจะกินอะไรก็ย่อมได้ เป็นอาหารที่มีรสชาติอร่อยมาก และมีปริมาณที่เหมาะสม

ร้านอาหารร้านแรกขอแนะนำ เป็นร้านอาหารเช้าขายเฉพาะตอนเช้าไม่เกิน 11.00 น. ก็ปิด ขอบอกว่าบ่ะดุ๊ดเต๋ซี่โครงหมูตุ๋นของเขาเด็ดจริง ๆ และยังมีประเภทติ่มซำให้เลือกอีกด้วย กินพร้อมโจ๊กร้อน ๆ สะใจดีแท้ สำหรับร้านที่สองได้แก่ร้านอาหารอิสลามมีทั้งของประเภทโชห่วยขายด้วย เรียกว่าเข้าร้านนี้มีของครบหมด แต่ที่ต้องกินได้แก่โรตีซึ่งอร่อยมากกินกับแกงกะหรี่ราคาก็ไม่แพง และยังมีขนมต่าง ๆ อีกด้วย ชาวภูเก็ดถือเป็นประเพณีที่ต้องกินอาหารเช้าอย่างน้อยก็กาแฟ ที่ต้องกินร่วมโต๊ะกัน และคุยกันด้วยเรื่องมโนสาเร่ถึงจะมันปาก มีศัพท์เฉพาะว่าสภากาแฟ แม้ไม่กินก็อดไม่ได้ที่ต้องไปนั่งที่สภากาแฟนี้ ลูกค้าที่ร้านนี้ส่วนใหญ่เป็นคนอิสลามที่มากินอาหารราคาไม่แพง อาหารเช้าอีกชนิดหนึ่งแต่ที่จริงน่าจะเรียกว่าอาหารปักษ์ใต้มากกว่า แต่มีรสชาติออกหวานนิด ๆ เผ็ดน้อยไม่เหมือนอาหารใต้ทั่วไป คือ ขนมจีนกินกับแกงและผักก็อร่อยมากเช่นกัน ที่นี่ข้าวมันไก่ก็ใช่ย่อยอร่อยมากไม่แพ้ที่อื่น ๆ โดยเฉพาะผมเป็นคนชอบช้าวมันไก่อยู่แล้วต้องชิมสักหน่อย เนื้อไก่นุ่มน่ารับประทานมาก โดยเฉพาะถ้าเลือกเอาส่วนที่เป็นน่องสะโพก และมีหนังติดมาด้วยทั้งนุ่มทั้งกรอบเล่าแล้วน้ำลายไหล นอกจากไก่ตอนแล้ว ยังมีหมูแดง หมูกรอบ ก๋วยเตี๋ยวไก่ และหมี่หมูตุ๋นล้วนไม่เป็นสองรองใครทั้งสิ้น

ไปภูเก็ตคราวนี้นับว่าไม่ขาดทุน เพราะได้ทั้งเที่ยว และที่พักราคาถูก ที่สำคัญได้ลิ้มลองรสชาติอาหารที่ถูกปาก ได้เห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงามแล้วสบายใจ เหมือนได้มาชาร์จไฟเข้าแบตเตอรี่เพื่อกลับไปใช้ชีวิตเป็นพนักงานเงินเดือนอีกอย่างสบายใจ ทริปนี้นี้นักว่าคุ้มจริง ๆ อีกนิดหน่งสำหรับที่เที่ยวยังไม่หมดถ้าเลี้ยงซ้ายไปทางป่าตองทางขวามือก็จะเห็น ร้านหมี่สปำ เจ้าเก่า เห็นชื่อแปลกดีก็อดแวะไม่ได้ เป็นร้านที่ดูเก่า ๆ ตามสภาพ เจ้าของร้านเป็นหญิงสูงอายุ คำว่าหมี่สปำก็คือ เส้นหมี่และผักที่คลุกกันมากับหอยนางรม ปลาหมึก ไก่ มีไข่ดาวทอดแบบไม่สุดให้ด้วย ก็หน้าตาอาหารแปลกดี ส่วนโก้ต้าวก็คือหอยนางรมผัดเผ็ด ใส่กากหมู ฝีมือนี้เชื่อได้ว่าอร่อยอย่างบอกใครเชียว เสียดายที่กินไม่ได้มากเพราะเพิ่งอิ่มออกมาจากร้านอื่นแต่เห็นแล้วก็ต้องลอง กินไม่หมดไม่เป็นไร ของเชาอร่อยจริง ๆ นักว่าครบเครื่องแล้วสำหรับการเที่ยวครั้งนี้....

โรงเรียนวัดช่องลาภ

อุทยานแห่งชาติสิรินาถ

pom23442

อุทยานแห่งชาติสิรินาถ